বাইগা মধ্যপ্ৰদেশৰ এটা জনজাতি। ৰাজ্যখনৰ ডিন্দোৰি জিলাত ইয়াক পোৱা যায় আৰু ইয়াক দুৰ্বল জনজাতীয় গোটত গণনা কৰা হয়। পণ্ডি গাঁৱত বসতি স্থাপন কৰা এই জনগোষ্ঠীৰ এইটোৱেই একমাত্ৰ বিশেষত্ব নহয়।
বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অনন্য অভিযান আৰু স্বাৱলম্বী হোৱাৰ বাবেও ই সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিচিত, যিটো বহু বছৰৰ আগতে আৰম্ভ হৈছিল। এই বিশেষ জনজাতি আৰু ইয়াৰ অনন্য অভিযানৰ বিষয়ে আমাক জনাওক...
এইদৰেই আৰম্ভ হৈছিল
এই স্বাৱলম্বী জনগোষ্ঠীৰ বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অভিযান ২০০৬ চনৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল। ইয়াৰ আৰম্ভণি কৰিছিল চতুৰ্থ শ্ৰেণীৰ ড্ৰপ আউট মহিলা উজিয়াৰো বাই কেৱটিয়াই। পানী সংৰক্ষণৰ উদ্দেশ্যেৰে ইয়ালৈ অহাৰ সময়ত তাই এটা এন জি অ’ৰ পৰা আৰম্ভ কৰিছিল। কিন্তু তেওঁৰ লক্ষ্যত বাধা আহিছিল, যাৰ মূল কাৰণ আছিল বনাঞ্চল কটা বা ক্ৰমান্বয়ে হ্ৰাস কৰা।
সহজ কাম নাছিল
তাৰ পিছত তেওঁ বৈগা জনগোষ্ঠীৰ সৈতে জংঘল বচাবলৈ অভিযান আৰম্ভ কৰিলে। উজিয়াৰো বাইৰ বাবে ই সহজ নাছিল, প্ৰথমে তাইৰ স্বামীয়ে ইয়াৰ বিৰোধিতা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ বিচাৰিছিল যে তাই পৰিয়াল আৰু সন্তানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক। কিন্তু স্বামীক পতিয়ন নিয়াই নহয় গাঁৱৰ আন মানুহক (১১০ পৰিয়াল) গছপুলি ৰোপণ কৰি বচাবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ বাবে কঠোৰ নিয়ম
বনাঞ্চলখন বচাবলৈ ৩টা কঠোৰ নিয়ম প্ৰণয়ন কৰা হৈছিল। প্ৰথমতে, সেউজীয়া গছ কাটিব নালাগে, দ্বিতীয়তে বাহিৰৰ লোকে গছ কটা বন্ধ কৰিব আৰু বনজুই যিমান পাৰি সোনকালে বন্ধ কৰিব। এখোজ আগুৱাই গৈ তেওঁ গছ-গছনিৰে ৰক্ষা বন্ধন উদযাপন কৰিবলৈ ধৰিলে। এইদৰে গছবোৰ তেওঁৰ ভাই-ভনী হৈ পৰিল আৰু সেইবোৰ ৰক্ষা কৰাটো তেওঁৰ কৰ্তব্য আছিল।
১৫০০ একৰ মাটিত বিস্তৃত ঘন অৰণ্য
তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাৰ ফলস্বৰূপে এই জিলাখনৰ প্ৰায় ১৫০০ একৰ মাটিত ঘন অৰণ্যই ফুলি উঠিছে। ইয়াৰ ফলত ইহঁতক ফলমূল আৰু শাক-পাচলি পোৱা যায় আৰু ইয়াত বহুতো বন্যপ্ৰাণীৰো বাসস্থান। এই ক্ষেত্ৰত ডিন্দোৰি জিলাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় মহিলা, শিশু আৰু যুৱ উন্নয়ন প্ৰতিষ্ঠানৰো ডাঙৰ হাত আছে। ইয়াৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ কথা ক’বলৈ গ’লে ইয়াত ৪৩ প্ৰকাৰৰ পাতল শাক-পাচলি, ১৩ প্ৰকাৰৰ ভেঁকুৰ, ১৮ প্ৰকাৰৰ কন্দ গছ, ২৪ প্ৰকাৰৰ ফল-মূল, ২৬ প্ৰকাৰৰ বনৌষধি আৰু অন্যান্য বন্যপ্ৰাণী অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
খাদ্যৰ লগতে তেওঁলোকৰ পানীৰ ব্যৱস্থাও কৰিছে। গছৰ বাবে বন্ধ হৈ থকা দুটা জলপ্ৰপাতো পুনৰ সজীৱ কৰি তোলা হৈছে। মুঠৰ ওপৰত বাইগা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকল স্বাৱলম্বী হৈ পৰিছে। কেৱল এয়াই নহয়, তেওঁ পৰৱৰ্তী প্ৰজন্ম অৰ্থাৎ শিশুসকলকো সজাগ কৰি তুলিছে হাবিখন বচাবলৈ আৰু শিশুসকলেও হাবিত পোৱা সকলো বস্তু খোৱাৰ পৰা জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইৰ বিষয়ে জানে।
বাইগা জনগোষ্ঠী
বাইগা জনগোষ্ঠীৰ প্ৰচেষ্টাত যদি দেশৰ আন প্ৰান্ততো বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অভিযান আৰম্ভ কৰা হয়, তেন্তে আমাৰ দেশ পূৰ্বতকৈ সেউজীয়া আৰু প্ৰাকৃতিক সম্পদেৰে ভৰপূৰ হ’ব পাৰে।
বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অনন্য অভিযান আৰু স্বাৱলম্বী হোৱাৰ বাবেও ই সমগ্ৰ বিশ্বতে পৰিচিত, যিটো বহু বছৰৰ আগতে আৰম্ভ হৈছিল। এই বিশেষ জনজাতি আৰু ইয়াৰ অনন্য অভিযানৰ বিষয়ে আমাক জনাওক...
এইদৰেই আৰম্ভ হৈছিল
এই স্বাৱলম্বী জনগোষ্ঠীৰ বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অভিযান ২০০৬ চনৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল। ইয়াৰ আৰম্ভণি কৰিছিল চতুৰ্থ শ্ৰেণীৰ ড্ৰপ আউট মহিলা উজিয়াৰো বাই কেৱটিয়াই। পানী সংৰক্ষণৰ উদ্দেশ্যেৰে ইয়ালৈ অহাৰ সময়ত তাই এটা এন জি অ’ৰ পৰা আৰম্ভ কৰিছিল। কিন্তু তেওঁৰ লক্ষ্যত বাধা আহিছিল, যাৰ মূল কাৰণ আছিল বনাঞ্চল কটা বা ক্ৰমান্বয়ে হ্ৰাস কৰা।
সহজ কাম নাছিল
তাৰ পিছত তেওঁ বৈগা জনগোষ্ঠীৰ সৈতে জংঘল বচাবলৈ অভিযান আৰম্ভ কৰিলে। উজিয়াৰো বাইৰ বাবে ই সহজ নাছিল, প্ৰথমে তাইৰ স্বামীয়ে ইয়াৰ বিৰোধিতা কৰিছিল কাৰণ তেওঁ বিচাৰিছিল যে তাই পৰিয়াল আৰু সন্তানৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ক। কিন্তু স্বামীক পতিয়ন নিয়াই নহয় গাঁৱৰ আন মানুহক (১১০ পৰিয়াল) গছপুলি ৰোপণ কৰি বচাবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ বাবে কঠোৰ নিয়ম
বনাঞ্চলখন বচাবলৈ ৩টা কঠোৰ নিয়ম প্ৰণয়ন কৰা হৈছিল। প্ৰথমতে, সেউজীয়া গছ কাটিব নালাগে, দ্বিতীয়তে বাহিৰৰ লোকে গছ কটা বন্ধ কৰিব আৰু বনজুই যিমান পাৰি সোনকালে বন্ধ কৰিব। এখোজ আগুৱাই গৈ তেওঁ গছ-গছনিৰে ৰক্ষা বন্ধন উদযাপন কৰিবলৈ ধৰিলে। এইদৰে গছবোৰ তেওঁৰ ভাই-ভনী হৈ পৰিল আৰু সেইবোৰ ৰক্ষা কৰাটো তেওঁৰ কৰ্তব্য আছিল।
১৫০০ একৰ মাটিত বিস্তৃত ঘন অৰণ্য
তেওঁৰ এই প্ৰচেষ্টাৰ ফলস্বৰূপে এই জিলাখনৰ প্ৰায় ১৫০০ একৰ মাটিত ঘন অৰণ্যই ফুলি উঠিছে। ইয়াৰ ফলত ইহঁতক ফলমূল আৰু শাক-পাচলি পোৱা যায় আৰু ইয়াত বহুতো বন্যপ্ৰাণীৰো বাসস্থান। এই ক্ষেত্ৰত ডিন্দোৰি জিলাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় মহিলা, শিশু আৰু যুৱ উন্নয়ন প্ৰতিষ্ঠানৰো ডাঙৰ হাত আছে। ইয়াৰ জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ কথা ক’বলৈ গ’লে ইয়াত ৪৩ প্ৰকাৰৰ পাতল শাক-পাচলি, ১৩ প্ৰকাৰৰ ভেঁকুৰ, ১৮ প্ৰকাৰৰ কন্দ গছ, ২৪ প্ৰকাৰৰ ফল-মূল, ২৬ প্ৰকাৰৰ বনৌষধি আৰু অন্যান্য বন্যপ্ৰাণী অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
খাদ্যৰ লগতে তেওঁলোকৰ পানীৰ ব্যৱস্থাও কৰিছে। গছৰ বাবে বন্ধ হৈ থকা দুটা জলপ্ৰপাতো পুনৰ সজীৱ কৰি তোলা হৈছে। মুঠৰ ওপৰত বাইগা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকল স্বাৱলম্বী হৈ পৰিছে। কেৱল এয়াই নহয়, তেওঁ পৰৱৰ্তী প্ৰজন্ম অৰ্থাৎ শিশুসকলকো সজাগ কৰি তুলিছে হাবিখন বচাবলৈ আৰু শিশুসকলেও হাবিত পোৱা সকলো বস্তু খোৱাৰ পৰা জীৱ-জন্তু আৰু চৰাইৰ বিষয়ে জানে।
বাইগা জনগোষ্ঠী
বাইগা জনগোষ্ঠীৰ প্ৰচেষ্টাত যদি দেশৰ আন প্ৰান্ততো বনাঞ্চল ৰক্ষাৰ অভিযান আৰম্ভ কৰা হয়, তেন্তে আমাৰ দেশ পূৰ্বতকৈ সেউজীয়া আৰু প্ৰাকৃতিক সম্পদেৰে ভৰপূৰ হ’ব পাৰে।
